Kız Çocuklarımız İçin Türkçe Ad Önerileri

Kız Çocuklarımız İçin Türkçe Ad Önerileri 

– A –

AÇILAY: Ay gibi doğ, ay gibi açıl anlamında kullanılan bir ad

ADA: Dört yanı su ile çevrili toprak parçası

ALANGOYA: Altın geyik. Ünlü Moğol destanının kutsal sayılan kadın kahramanı

ALKIM: Gökkuşağı

ALMİLA: Kızıl elma

ASENA: Güzel, alımlı kadın. Ergenekon Destanının ünlü dişi kurdu

AYBEN: Ay gibi, ay yüzlü, ayın kendisi

AYBİKE: Ay gibi güzel, el değmemiş kız (Aybüke)

AYÇA: Ayın ilk hali, hilal

AYDAN: Güzelliğini aydan almış, ay gibi parlak ve güzel

AYDİLGE: Güzel konuşan kişi

AYHATUN: Ayyüzlü güzel kadın

AYKIZ: Ay gibi güzel ve parlak kız

AYLA: Ayın çevresindeki ışık dairesi, hale

AYLİN: Ayın çevresindeki ışık dairesi, hale

AYSEL: Ay gibi parlak

AYSEN: Sen aysın, ay gibi güzelsin anlamında kullanılan bir ad

AYSU: Ay gibi parlak temiz su

AYSUN: Uysal

AYŞEN: Ay gibi güzel ve şen

AYŞIL: Ay gibi ışıklı

AYŞİN: Ay gibi güzel

AYTÜL: Ayışığı, mehtap

AYZIT: Türk söylencelerinde çocukların ve kadınların koruyucu ruhu

– B –

BALAHATUN: Üstün, soylu kadın. Şeyh Edebali’nin kızı, Osman Gazi’nin karısı

BARÇIN: Bir tür ipekli kumaş

BAŞAK: Ekinlerin kılçıklı başı

BAŞAY: İlk ay

BELGİN: Açık, anlaşılır, belirgin

BELİN: Korku, ürkü. Şaşkınlık, hayret

BELİNAY: Ayın göle yansıması. Peygamber çiçeği

BELİZ: Belirli iz, işaret

BENGÜ: Sonsuz, ebedi

BERAY: Ayın en ışıltılı hali

BEREN: Güçlü, akıllı

BİKE: Evlenmemiş, çocuğu olmayan kadın

BİRBEN: Yalnızca ben

BİRCE: Eşsiz, biricik

BİRİCİK: Bİ tane, tek

BİRSEN: Sen teksin, birsin

BİRSU: Özel su

BORTE: Cengiz Han’ın karısı

BURCU: Güzel koku, ıtır. Sakız ağacının tomurcuğu

BURÇAK: Baklagillerden bir bitki

BURÇE: Küçük takım yıldızı

BURLA: Dede Korkut öykülerinde adı geçen Bayındır Han’ın kızı

– C –

CEREN: Ceylan

– Ç –

ÇAĞLA: Badem, kayısı, erik gibi çekirdekli yemişlerin ham durumu

ÇİÇEK: Güzel kokulu renkli bitki

ÇİĞDEM: Bir tür çiçek

ÇİSEM: Çiseleyen yağmır

ÇİSİL: İnce yağmur

ÇOLPAN: Çoban yıldızı. Venüs gezegeni

– D –

DAMLA: Küçük su tanesi

DEREN: Derleyen, toplayan

DERİN: Yüzeyi tabandan uzak olan

DİLEK: İstek, istenen şey

DOĞA: Tabiat

DOLUNAY: Ayın bütün olarak ve parlak göründüğü dönemi

DÖNDÜ: Evlenmemiş kız. Erkekten sonra doğan ilk kız çocuğu

DÖNE: Karşı ziyarette bulunma

DÖNÜŞ: Dönme işi

DURU: Temiz, berrak

DUYGU: His

– E –

ECE: Kraliçe. Güzel kadın

ECEM: Benim kraliçem

ELÇİM: Deste, demet, tutam

ELÇİN: Deste, demet

ERİNÇ: Dirlik, rahat, huzur

ESİN: Esinti, sabah yeli

EVİN: Birşeyin özü

EVRİM: Belirli aşamalarla değişme

EYLEM: Fiil, yapma

EZGİ: Belli bir kurala göre düzenlenmiş ses bütünü, melodi

– G –

GERÇEK: Yalan olmayan, hakiki, öz

GİZEM: Aklın erişemediği sır

GÖKÇE: Gök rengi

GÖKÇEN: Güzel kişi

GÖNÜL: Yürekte varsayılan sevgi, istek gibi duyguların kaynağı

GÖZDE: Çok sevilen, beğenilen

GÜLER: Gülen, gülümseyen kişi

GÜLSE: Gülümsemeye yatkın. Gülmesi istenen çocuk

GÜLÜMSER: Gülümseyen kişi

GÜNEL: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan

GÜNEŞ: Gezegenlere ısı ve ışık veren büyük gök nesnesi

GÜZEL: Hoşa giden, beğenilen, çekici

– H –

HANIM: Kağan karısı. Kadın kişi

HATUN: Kağan karısı. Kadın kişi

HAZAL: Kuruyup dökülen ağaç yaprakları

HUMAY: Uğur getiren devlet kuşu. Hun Kağanı Attila’nın annesi

– I –

ILGIN: Bir ağaççık. Hafif esen rüzgâr. Kavurucu sıcak. Serap, hayal

IRMAK: Akarsu

IŞIK: Parlayan

IŞIL: Işıklı, ışıldayan, parlayan

IŞILAY: Ay gibi parlak

– İ –

İLBİLGE: Ülkenin en bilgili kişisi

İLKE: Temel düşünce, prensip

İMREN: Bir şeyi elde etme isteği

İNCİ: Küçük bir süs taşı

İNCİLAY: Ayın en ince hali

İPEK: Parlak kumaş

– K –

KARDELEN: Kışın açak bir çiçek

– M –

MELTEM: Hafif esinti

MERAL: Ceylan

– O –

OKŞAN: Övülen beğenilen kişi ol dileği

OYA: İnce örgü işi

OYLUM: Hacim

– Ö –

ÖVGÜ: Takdir, beğeni

ÖYKÜ: Ayrıntılarıyla anlatılan olay, hikaye

ÖZDEN: Özle ilgili

ÖZGE: Başka, öteki. İki dağ arasındaki dereciklerin birleştiği yer, derenin başlangıcı

ÖZGÜ: Kutsal. Özellikle birine veya bir şeye ait olan

ÖZGÜL: Bir türe ilişkin

ÖZLEM: Bir yeri, kişiyi, nesneyi görme ona kavuşma isteği, hasret

ÖZLEN: Su kaynağı. Küçük dere. Ağaç kökü. Özlenecek kadar sevilen bir kişi ol

– P –

PETEK: Arı kovanı

PINAR: Yerden kaynayarak çıkan su

PIRIL: Çok parlak, çok ışıklı

– S –

SALKIM: Üzüm çöpü. Akasya dalı

SEÇİL: Benzerleri arasından beğenilmesi, alınması istenen

SEDEN: Uyanık, gözüaçık olan

SELDA: Bir ağaç türü

SELEN: Müjde, Varlık, bolluk

SELİN: Gür akan su. Orta Asya’da yetişen sürekli yeşil kalan küçük bi ağaççık

SELİNAY: Ay gibi parlak su

SENAY: Sen aysın, sen parlaksın

SEREN: Makam. Çam ağacından düzngün kesilmiş odun

SERMİN: Güzel, kibar

SERPİL: İyi büyü, geliş dileği

SEVAL: Severel al dileği

SEVGİ: Sevme duygusu

SEVİL: Her zaman sevilen, beğenilen biri ol dileği

SEVİLAY: Ay gibi sevil, beğenil

SEVİM: Sevme

SEVİNÇ: Sevinme, mutlu olma

SEVTAP: Tapılacak kadar sevilen

SEZEN: Hisseden, sezgili

SEZİN: Sezme, anlama

SIRMA: Altın yaldızlı veya yaldızsız ince gümüş tel. Rütbe gösteren sarı şerit

SİBEL: Buğday başağı

SİMGE: İşaret, sembol

SONAY: Ayın son günleri

SUNA: Erkek ördek. Uzun boylu güzel

SUNAY: Ayı sun, ayı getir dileği

– Ş –

ŞENAY: Canlı, neşeli kişi

– T –

TEKİNE HATUN: Timur’un annesi

TERKEN: Kraliçe. Güzel kız. Bir tür ok

TİLBE: Gezgin ozan

TOMRİS: Peçenek Türklerinin kadın kağanı

TOMURCUK: Bitkinin üzerinde bulunan, çiçek ya da yaprak verecek olan filiz, gonca

TUĞÇE: Küçük tuğ

TUĞÇEN: Tuğ ile süslenmiş kraliçe

TUTKU: Aşırı istek

TÜLİN: Ayın çevresindeki ışık dairesi, ayla, hale

– U –

UMAY: Eskiden çocukları koruduğuna inanılan varlık

– Ü –

ÜLKER: Boğa burcunda yedi yıldızdan oluşan takım

ÜLKÜ: Amaç edinilen, ulaşılmak istenen şey

– Y –

YAĞMUR: Havadaki su buğusu-nun yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne düşen yağış

YAPRAK: Bitkilerin solunumunu sağlayan, çoğunlukla yeşil ve türlü biçimlerdeki bölümü

YELİZ: Yel esen yer

YETER: Sonuncu olması istenen çocuk

YONCA: Kırmızı ve mor renkli bir çiçek

YOSUN: Suda yaşayan ilkel bir bitki

YUDUM: Bir kerede içilen su

– Z –

ZEREN: Anlayışlı, sezgili kişi

 

Kaynak: TDH